آنچه تغیّر نپذیرد تویی و آنکه نمرده ست و نمیرد تویی
تغییر و فرسایش ویژگی هر مخلوق جاندار و بی جانی در جهان طبیعت است. مواد مختلف در این کره خاکی در دگرگونی دایم به سر میبرند. مکانیزمهای مختلفی در این دگرگونی و سرعت آن تاثیر میگذارند. خوردگی یکی از عوامل فرسایش مواد به خصوص فلزات است که پایه و اساس آن در اکثر موارد پدیدههای الکتروشیمیایی است. در بسیاری موارد این پدیده بصورت نهفته عمل مینماید و حضور میکروارگانیزمها نیز آن را تشدید میکند به طوری که منشا حدود 30 درصد از خوردگیها را میکروبی میدانند.
هزاران کیلومتر خطوط سراسری انتقال مواد هیدروکربوری، شبکههای آبرسانی و صنایع گوناگون در کشور ما در معرض خوردگی هستند. 3 تا 5 درصد تولید ناخالص ملی در اثر خوردگی از بین میرود. براساس گزارش اتحادیه بینالمللی مهندسی خوردگی، سهم آسیبهای خوردگی به صنعت ایران 18 هزار میلیارد تومان درسال برآورد شده است که البته این بدون در نظر گرفتن آسیبهایی است که معمولاً متعاقب یک حادثه با منشا خوردگی به محیط زیست و سلامت اجتماع وارد میشود.
در روند توسعه صنعتی نیز ضروری است سرمایهگذاری لازم برای مقابله با پدیده خوردگی صورت پذیرد. اهمیت این موضوع در بسیاری کشورها درک شده است و این امر به صورت برگزاری کنفرانسهای متعدد در این زمینه در کشورهای مختلف انعکاس یافته است. در کشور ما نیز افزایش چشمگیر حجم تحقیقات در مراکز مختلف دانشگاهی، پژوهشی و صنعتی، انجمن خوردگی را به عنوان متولی کنگره خوردگی وادار نمود تا برای پاسخگویی به تقاضای پژوهشگران در ارایه به موقع یافتههای پژوهشی خود و معرفی سریع فناوریهای جدید، کنگره ملی خوردگی را از سال 1390به صورت سالیانه برگزار نماید.
اینک نیز که میزبانی چهاردهمین کنگره خوردگی ایران به دانشکده فنی دانشگاه تهران - این نخستین مامن خوردگی - سپرده شده است، مایه افتخار این دانشکده خواهد بود تا از کلیه اساتید، دانشجویان و پزوهشگران دعوت نماید که با تبادل تجربیات و اطلاعات علمی خود در محیط این کنگره، موجبات ارتقای هر چه بیشتر سطح علمی و پژوهشی و پیشرفت صنعتی کشور عزیزمان ایران حاصل گردد.
دکتر رضا نادری
دبیر کنگره